Program

Podstawą działania Szkoły jest nowatorski program wypracowany poprzez wieloletnie doświadczenia edukacyjne jego autora, dyrektora Grzegorza Motyki, zawierający materiały edukacyjne wykorzystywane w najlepszych amerykańskich oraz europejskich szkołach jazzowych.
Szkoła oferuje naukę w klasie wokalnej lub naukę gry na następujących instrumentach (odnośniki poniżej zawierają informację o wykładowcach prowadzących zajęcia w poszczególnych klasach):

Zajęcia w Krakowskiej Szkole Jazzu i Muzyki Rozrywkowej mają charakter lekcji indywidualnych, wykładów teoretycznych, zajęć w zespołach. Program przewiduje następujące przedmioty:

  1. Lekcje indywidualne:
  1. Wykłady teoretyczne i pozostałe przedmioty:
  • Historia Jazzu
  • Teoria
  • Kompozycja i aranżacja
  • Historia muzyki
  • Kształcenie słuchu, solfeż
  • Technika studyjna
  • Solfeż barwy, podstawy elektroakustyki
  1. Zajęcia zespołowe:
  • Zespoły (combo, sekcja rytmiczna dla wokalistów)


Program Krakowskiej Szkoły Jazzu i Muzyki Rozrywkowej obejmuje kształcenie na trzech poziomach. Nauka na każdym poziomie może trwać od 2 do 4 semestrów. Do zaliczenia danego poziomu wymagane jest zdanie w formie egzaminu obowiązujących przedmiotów. Maksymalny, możliwy okres nauki w Szkole wynosi 6 lat. Po zaliczeniu wszystkich poziomów i złożeniu egzaminu dyplomowego uczeń otrzymuje dyplom KSJiMR, uprawniający do wykonywania zawodu Muzyka Instrumentalisty lub Muzyka Wokalisty. Absolwenci Szkoły mogą kontynuować naukę na Kursie Mistrzowskim lub na studiach muzycznych w kraju i za granicą.

CHARAKTERYSTYKA PRZEDMIOTÓW

Wykładowcy Krakowskiej Szkoły Jazzu i Muzyki Rozrywkowej korzystają z własnych programów, opartych na dużym doświadczeniu, wiedzy muzycznej, dorobku twórczym uczących w Szkole artystów. Podczas zajęć uczniowie mają do dyspozycji najlepsze amerykańskie i europejskie materiały dydaktyczne.

Zajęcia instrumentalne / Wokalistyka
Podczas zajęć indywidualnych uczniowie zapoznają sią z obowiązkowym materiałem muzycznym (standardy jazzowe, blues, utwory jazz – rockowe), oraz uczą się budowy improwizacji.

Emisja głosu (klasa wokalna)
Jest to przedmiot uzupełniający dla klasy wokalnej, majacy na celu usprawnienie technicznych moźliwości wydobywania i posługiwania się głosem.

Fortepian obowiązkowy
Na lekcjach uczniowie poznają podstawy gry fortepianowej ze szczególnym uwzględnieniem nauki akompaniamentu. Opanowanie klawiatury pomaga uczniom w komponowaniu i aranżacji oraz w praktycznym wykorzystaniu wiedzy teoretycznej (harmonia, skale, improwizacja).

Teoria
Pod ogólną nazwę teoria zawierają się następujące zagadnienia:

Zasady muzyki – nauka nut, gamy durowe i molowe, interwały, podziały rytmiczne, skale instrumentów i transpozycje, instrumentoznawstwo.

Kształcenie słuchu – rozpoznawanie i zapis melodii oraz fraz jazzowych; akordów dur, moll, septymowych, zwiększonych, zmniejszonych, alterowanych w układzie skupionym i rozległym; podziałów rytmicznych (triole, synkopy, pauzy, przesuniêcia akcentów, polirytmia).

Harmonia i nauka improwizacji – budowa podstawowych akordów triady harmonicznej, skale i oznaczenia funkcji harmonicznych, sekwencje II, V, I oraz I, VI, II, V; coda wystêpująca w bluesie i jazzowych standardach; koło kwintowe, dominanty wtrącone; alteracje akordów i substytuty, progresje jazzowe. Przykłady improwizacji jazzowych opartych na skalach modalnych i ich analiza harmoniczna.

Słuchanie muzyki – archaiczna forma bluesa, rozwój muzyki big-bandowej, rozpoznawanie stylów – jazz tradycyjny, dixieland, swing, be-bop, cool, hard-bop, straight ahead-jazz, mainstream, fusion lat 70, 80, kierunki we współczesnej muzyce rozrywkowej i wpływy różnych gatunków muzycznych bossa nova, samba, calypso, latin-rock, flamenco, muzyka ludowa różnych kultur mająca wpływ na rozwój jazzu i muzyki rozrywkowej.

Podstawy aranżacji i kompozycji – ćwiczenia z notacji instrumentów, wprowadzenie klucza basowego i nauka komponowania prostych riffów basowych, występujących w muzyce rockowej i jazzowej. Zasady budowania Walkiewiczu. Zapisywanie funkcji harmonicznych na poszczególne instrumenty. Planowanie aranżacji (sekcja rytmiczna plus instrumenty dęte, smyczkowe, wokal). Planowanie formy utworu jazzowego. Zapisywanie własnych kompozycji.

Zajęcia teoretyczne podzielone są na 3 stopnie zaawansowania (3 lata nauki).
W każdym semestrze obowiązuje zaliczenie z tego przedmiotu, a po 3 latach uczniowie przystępują do egzaminu.

Kompozycja i aranżacja
Po wyczerpaniu wszystkich zagadnień z Teorii nw systemie dur – moll uczeń staje przed wyborem własnej drogi twórczej. Dobry improwizator jazzowy powinien mieć łatwość w komponowaniu różnych utworów. Na lekcjach Kompozycji i aranżacji obowiązuje program:

  • komponowanie utworów opartych o formę AA BA i skale modalne,
  • komponowanie ballady jazzowej i dowolnej kompozycji jazzowej w oparciu o róźne formy,
  • komponowanie utworów opartych o formę bluesa z uwzględnieniem jego odmian,
  • komponowanie i analizy utworów w dowolnych formach zawierajacych również polirytm, nietypowe metrum i swobodę harmoniczną – muzyka free.

Każdy ze skomponowanych utworów uczeń ma obowiązek zaaranżować na różne składy instrumentalne: combo (kwartet, kwintet, sekstet itp.), combo + kwartet smyczkowy, big-band, big-band + kwartet smyczkowy.

Na lekcjach aranżacji uczeń poznaje współczesne techniki zapisu utworów muzycznych, analizuje partytury napisane na combo, partytury kwintetów smyczkowych z dziedziny jazzu i muzyki rozrywkowej. Analizuje również partytury współczesnych kompozycji jazzowych pisanych przez profesjonalnych amerykańskich aranżerów dla potrzeb uczelni jazzowych. Analizując je uczeń uczy się również jak napisaæ proste i bardzo dobrze brzmiące kompozycje i aranżacje.

Historia Jazzu
Jest to cykl wykładów ukazujacych róźnorodne procesy oraz uwarunkowania, od jakich zależne było powstanie i rozwój światowego jazzu. Wykład uzupełniany jest prezentacją materiału muzycznego, swym zasięgiem czasowym obejmuje okres od narodzin muzyki negro-amerykańskiej, rozwoju jazzu w dużych ośrodkach (Nowy Orlean, Nowy Jork, Kansas City), poprzez erę Swingu, aż do powstania nowoczesnych odmian jazzu (Be-bop, Cool, Hard Bop).

Zespoły
Ważnym elementem nauczania jest praca w zespołach instrumentalnych i wokalno-instrumentalnych. Uczniowie podzieleni są na grupy i pracują nad repertuarem jazzowym oraz nad repertuarem z zakresu muzyki rozrywkowej (fusion, jazz-rock) w małych zespołach typu combo oraz w zespole typu big-band. Zespoły prowadzą kolejno wszyscy wykładowcy, realizując materiał muzyczny (standardy jazzowe, własne kompozycje uczniów) przygotowany na cały semestr. W każdym semestrze obowiązkowo trzeba poznać 8 standardów lub utworów pisanych przez wykładowców. Aranżacje standardów muszą zawierać temat, improwizację, special chorus lub aranżowane riffy, 4-taktowe breaki, wstęp i zakończenie. Do pracy w zespołach typu combo zapraszani są profesjonalni muzycy w charakterze asystentów.

Uczniowie szkoły doskonalili swoje umiejętności w profesjonalnych i uznanych formacjach, takich jak Big Band Małopolski pod kierownictwem prof. Ryszarda Krawczuka.

ZAJĘCIA DODATKOWE

Warsztaty mistrzowskie i prelekcje
Do udziału w pracy dydaktycznej szkoły zapraszani są na jedno lub kilkudniowe warsztaty i prelekcje wybitni artyści polscy i zagraniczni. Dotychczas Grzegorz Motyka zaprosił do współpracy m.in. takich muzyków jak:

  • Mike Stern – gitara /USA/
  • Adam Makowicz – fortepian /PL/
  • Brad Terry – klarnet, gwizd artystyczny /USA/
  • Isi Rudnick – puzon, teoria, nauka improwizacji /USA/
  • David Friesen – kontrabas /USA/
  • Garrison Fewell – gitara /USA/
  • Janice Haringhton – wokalistyka (jazz, gospel) /USA/
  • Michael Parkinson – trąbka,teoria, combo /USA/
  • Curtis Johnson – saxofon /USA/

Wyjazdy zagraniczne
Uczniowie Krakowskiej Szkoły Jazzu i Muzyki Rozrywkowej prezentują swoje osiągnięcia podczas koncertów zagranicznych. Dotychczas jako reprezentacja Szkoły pod kierunkiem Grzegorza Motyki odwiedzili m.in. następujące miasta i imprezy:

  • Festiwal Jazz Off w Orleanie /Francja/
  • Dni Muzyki w Norymberdze /Niemcy/
  • Dni Krakowa w Wilnie /Litwa/
  • Lwów /Ukraina/
  • Frankfurt nad Menem /Niemcy/
  • Młodzieżowy Festiwal Jazzowy w Wilnie /Litwa/
  • Dni Krakowa w Innsbrucku /Austria/
  • Kuno Jazz – Norymberga /Niemcy/